Analiza Rzecznika Finansowego aktualnych zagadnień dotyczących „kredytów frankowych”

Blisko rok temu opublikowałem notatkę „Orzecznictwo TSUE w 2020 r. – raport Rzecznika Finansowego”.

Jeszcze wcześniej, w 2020 r. informowałem o publikacji „Analiza Rzecznika Finansowego zagadnień dotyczących kredytów z elementem walutowym”.

Dzisiaj informuję o kolejnym raporcie Rzecznika, którym jest „Analiza aktualnych zagadnień dotyczących kredytów 2021”, zamieszczonym w dniu 1 marca 2022 r. na stronie internetowej Rzecznika.

Z perspektywy mojej praktyki wyróżniłbym następujące kwestie spośród zagadnień objętych „Analizą 2021”:

Nieważność Umowy

Rzecznik Finansowy podkreśla, że ukształtowana została linia orzecznicza zgodnie z którą uznanie danych postanowień umowy kredytu frankowego za niedozwolone, w tym mechanizmu indeksacyjnego, oznacza, że taka umowa może zostać uznana za nieważną, jeśli takie rozwiązanie zapewni ochronę konsumenta, a o uznanie umowy za nieważną wnosi sam konsument;

Wynagrodzenie za korzystanie przez kredytobiorcę z kapitału banku

Rzecznik prezentuje stanowisko co do braku podstaw prawnych do żądania przez kredytodawców wynagrodzenia za korzystanie z kapitału w przypadku stwierdzenia przez sąd nieważności lub bezskuteczności umowy frankowej (szerzej, indeksowanej, denominowanej);

Teoria dwóch kondykcji

W odpowiedzi na wniosek Rzecznika w dniu 7 maja 2021 r. Sąd Najwyższy (7) podjął uchwałę III CZP 6/21, co do zasady, podzielając stanowisko prezentowane przez Rzecznika i orzekł, że te rozliczenia powinny być zgodne z teorią dwóch kondykcji;

Przedawnienie roszczeń przeciwko kredytobiorcom:

Rzecznik Finansowy skierował wniosek o podjęcie uchwały przez Sąd Najwyższy przesądzającej, że w przypadku wypowiedzenia umowy kredytu przez kredytodawcę, bieg terminu przedawnienia roszczeń kredytodawcy o zapłatę rat, których terminy płatności upłynęły przed momentem wypowiedzenia, rozpoczyna się z upływem odrębnego dla każdej raty umownego terminu płatności, wniosek posiada obecnie sygnaturę III CZP 52/22 i oczekuje na rozstrzygnięcie;

Prawo zatrzymania:

Rzecznik Finansowy prezentuje stanowisko, że umowa kredytu z art. 69 ust. 1 pr. bank. stanowi umowę dwustronnie zobowiązującą, ale nie wzajemną, a w konsekwencji do umowy kredytu bankowego nie można stosować prawa zatrzymania wskazanego w art. 496 k.c. w razie unieważnienia umowy kredytu.