Podobnie jak w styczniu 2019 r., Stowarzyszenie Stop Bankowemu Bezprawiu prowadzi akcję informacyjną mającą na celu doprowadzenie do stosowania przez sądy Dyrektywy 93/13.
Jest to istotne, ponieważ “przepisy dotyczące nieuczciwych postanowień umownych stanowią implementację do krajowego systemu prawnego dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz. U. L 095, z dnia 21 kwietnia 1993 r., dalej jako dyrektywa 93/13), w kwestii ich szczegółowej wykładni, jak podkreśla także Sąd Najwyższy, należy odwołać się do właściwego orzecznictwa TSUE. Według wyroku Sądu Najwyższego z dnia 14 lipca 2017 r., II CSK 803/16 (OSNC 2018, Nr 7 8, poz. 79), kluczowa w tym zakresie jest wykładnia art. 6 ust. 1 dyrektywy 93/13 (…). Z bogatego orzecznictwa TSUE na gruncie dyrektywy 93/13 wynika przede wszystkim to, że z uwagi na rodzaj i wagę interesu publicznego stanowiącego podstawę ochrony udzielonej konsumentom w przepisach dyrektywy, sąd krajowy ma obowiązek zbadania z urzędu, czy klauzula ma charakter niedozwolony i wyciągnięcia z tego konsekwencji. Działania sądu mają mieć charakter sankcyjny, co oznacza osiągnięcie swoistego skutku zniechęcającego profesjonalnych kontrahentów, zawierających umowy z konsumentami do przewidywania w umowach z nimi nieuczciwych postanowień umownych. Zgodnie z orzecznictwem TSUE, należy uznać, iż główną wytyczną jest osiągnięcie stanu „niezwiązania” konsumenta zakwestionowanymi postanowieniami umownymi, przy jednoczesnym (na ile to możliwe) utrzymaniu w mocy umowy.“, co stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 29 X 2019 r. (IV CSK 309/18).
O poprzedniej akcji informowałem w notatce Pikieta „Dyrektywa 93/13”, 30 I 2019 r.
Tym razem akcja jest przeprowadzana we Wrocławiu poprzez umieszczenie billboard’u w pobliżu siedziby Sądu Apelacyjnego przy ul. Energetycznej 4. W celu udokumentowania publikuję kilka fotografii z 6 listopada 2020 r., ich autorem jest mój wrocławski korespondent AP.
This slideshow requires JavaScript.
Artykuł Ci się spodobał? Daj znać komuś, komu może się przydać!
Jeżeli chcesz skorzystać z pomocy prawnej, zapraszam Cię do kontaktu:
tel.: +48 600 042 143e-mail: pawel@kawarski.com
Trzy ostatnie wyroki wydane w sprawach, w których jestem pełnomocnikiem konsumentów, oraz postanowienie w wyniku przygotowanego zażalenia:
12.10.2020 r.
– wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie (IV C 439/19), oddalenie powództwa Raiffeisen Bank International AG w Wiedniu przeciwko Kredytobiorcom. Wyrok nieprawomocny, Kredytobiorcy złożyli wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
26.10.2020 r.
– doręczenie wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 7 sierpnia 2020 r. (II C 1579/19), oddalenie powództwa Kredytobiorcy przeciwko Raiffeisen Bank International AG w Wiedniu. Wyrok nieprawomocny, Kredytobiorca złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
28.10.2020 r.
– postanowienie Sądu Okręgowego w Krakowie (XII Gz 504/20), zmiana zaskarżonego postanowienia poprzez oddalenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty.
30.10.2020 r.
– wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie (VI C 2218/19), zasądzenie od mBanku S.A. na rzecz Kredytobiorców kwoty stanowiącej zwrot opłaconych przez nich kosztów ubezpieczenia niskiego wkładu własnego oraz zwrot kosztów procesu. Wyrok nieprawomocny, Kredytobiorcy złożyli wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Uzasadnienia opublikuję po ich otrzymaniu.
Artykuł Ci się spodobał? Daj znać komuś, komu może się przydać!
Jeżeli chcesz skorzystać z pomocy prawnej, zapraszam Cię do kontaktu:
tel.: +48 600 042 143e-mail: pawel@kawarski.com
Rzecznik Finansowy opublikował kolejną Analizę aktualnych zagadnień tzw. kredytów walutowych. Stanowi ona przegląd problemów aktualnych po wyroku TS UE z dnia 3 października 2019 r. w sprawie C-260/18, takich jak:
- skutki stwierdzenia niedozwolonego charakteru i usunięcia z umowy mechanizmu przeliczeniowego
- wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z kapitału
- teoria dwóch kondykcji oraz teoria salda
- przedawnienie roszczeń
- wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
- skarga nadzwyczajnej (wzmianka)
- rola sądu krajowego w przypadku biernego zachowania konsumenta
- „wakacje kredytowe”
Swoje stanowisko co do powyższych zagadnień Rzecznik streścił w podsumowaniu:
Reasumując, przeprowadzona przez Rzecznika Finansowego analiza pozwala na wyciągnięcie następujących wniosków:
- Rzecznik Finansowy podkreśla, że zasadniczą rolę w orzekaniu przez polskie sądy o abuzywności postanowień dotyczących mechanizmu przeliczeniowego w umowach kredytów frankowych miało stanowisko Trybunału Sprawiedliwości przedstawione w wyroku w sprawie Dziubak (C-260/18). W konsekwencji tego wyroku uznanie danych postanowień umowy kredytu frankowego za niedozwolone oznacza, że po pierwsze, taka umowa zawarta między przedsiębiorcą a konsumentem w pozostałej części będzie nadal obowiązywała strony, o ile jest to obiektywnie możliwe po wyłączeniu z niej nieuczciwych warunków, albo po drugie, umowa może zostać uznana za nieważną, jeśli takie rozwiązanie zapewni lepszą ochronę konsumenta, a o uznanie umowy za nieważną wnosi sam konsument;
- Rzecznik Finansowy dostrzega rozbieżności w orzecznictwie polskich sądów, co do sposobu rozstrzygnięcia w zakresie wzajemnych rozliczeń między stronami w przypadku stwierdzenia nieważność umowy frankowej. Zgodnie z przeważającą linią orzeczniczą, za którą opowiada się również Rzecznik, te rozliczenia powinny być zgodne z teorią dwóch kondykcji;
- Rzecznik Finansowy wskazuje na konieczność uznania za nieuzasadnione stanowiska dotyczącego możliwości żądania przez kredytodawcę wynagrodzenia z tytułu bezumownego korzystania z kapitału w przypadku stwierdzenia przez sąd nieważności umowy kredytu ze względu na zawarcie w niej klauzul abuzywnych;
- w związku z tym, że większość umów kredytów frankowych został zawarta w latach 2006-2008, w ocenie Rzecznika Finansowego, ważnym zagadnieniem jest w tym kontekście czasowym przedawnienie roszczeń wynikających z tych umów;
- Rzecznik Finansowy jednoznacznie negatywnie ocenia zawyżanie opłat przez kredytodawców pobieranych za zaświadczenia o przebiegu kredytu hipotecznego;
- Rzecznik Finansowy dostrzega, że wciąż nie rozstrzygnięta jest potencjalna konsekwencja wydania przez Trybunał Sprawiedliwości wyroku w sprawie Dziubak dotycząca możliwości wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym wyrokiem naruszającym prawo unijne;
- Rzecznik Finansowy wskazuje, że w przypadku prawomocnego orzeczenia sądu powszechnego kończącego postępowanie w sprawie dotyczącej umowy kredytu frankowego, kredytobiorca może zwrócić się do podmiotów legitymowanych do wyniesienia skargi nadzwyczajnej, wśród których jest również Rzecznik.
Artykuł Ci się spodobał? Daj znać komuś, komu może się przydać!
Jeżeli chcesz skorzystać z pomocy prawnej, zapraszam Cię do kontaktu:
tel.: +48 600 042 143e-mail: pawel@kawarski.com