Sąd Okręgowy w Bielsku-Białej w dniu 7 listopada 2023 r. ws. I C 2397/22 wydał wyrok, w którym ustalił, że umowa kredytu indeksowanego (do franka szwajcarskiego) jest nieważna i zasądził zwrot środków pobranych od kredytobiorcy w żądanej wysokości w wyniku tego uznania, w oparciu o teorię dwóch kondykcji.
Wyrok wydany w terminie poniżej 12 miesięcy od wniesienia powództwa, zgodny z żądaniem pozwu.
Dzisiaj w drodze do biura utwierdziłem się w przekonaniu, że dla prawnika prowadzącego procesy największą satysfakcję przynoszą wyroki wydane w wyniku wniesienia skutecznych apelacji, takie jak wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 19 października 2023 r. (I ACa 1378/22) uwzględniający moją apelację od wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia z 27 kwietnia 2022 r. (I C 399/19) (w oryginale omawianego wyroku omyłka pisarska).
Wyrok Sądu drugiej instancji niemalże w całości jest zgodny z pierwotnym roszczeniem (różnica dotyczy daty wymagalności zasądzonej kwoty).
Mimo tej satysfakcji, oby jak najmniej było konieczności wnoszenia apelacji lub innego środka zaskarżenia.
Blisko dwa lata temu informowałem o wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 16.11.2021 r. (II C 333/21) ustalającego nieważność umowy kredytu hipotecznego „Własny Kąt hipoteczny” („denominowanego”) i zasądzającego odnośne kwoty dla powodów. Dzisiaj czas na relację z postępowania odwoławczego.
W dniu 06.09.2023 r. Sąd Apelacyjny w Katowicach wydał wyrok w sprawie I ACa 698/22 w wyniku apelacji pozwanego Banku, na mocy którego zmienił datę, od której zasądzono odsetki oraz oddalił apelację w pozostałym zakresie.
Przed wyrokiem, Sąd sprawdził wartość przedmiotu zaskarżenia i podwyższył ją w stosunku do wartości określonej przez pozwanego (postanowienie z dnia 18.05.2022 r.), w wyniku czego powodowie otrzymali zwrot kosztów procesu w wyższej kwocie za postępowanie apelacyjne.
Wyrokowanie w tej sprawie zasługuje, aby określić je jako modelowe.
Sąd Okręgowy w Krakowie w dniu 27 lipca 2023 r. wydał postanowienie ws. I C 3284/23, na mocy którego wstrzymał obowiązek dokonywania spłat rat określonych w umowie kredytu (denominowanego) zawartej w 2008 r. z LUKAS Bankiem S.A. oraz zakazał pozwanemu Credit Agricole Bank Polska S.A. przekazywania do biura informacji gospodarczej informacji o niedokonywaniu spłat rat.
Na tle tego postanowienia dwie ważnej informacje:
– Sąd wydał postanowienie w ciągu sześciu dni od wysłania pozwu,
– Bank zastosował się do postanowienia niezwłocznie po otrzymaniu jego odpisu.
Czekamy wraz z Klientem na kolejne czynności Sądu, w pierwszej kolejności, na rozpatrzenie zażalenia wniesionego przez pozwanego od powyższego postanowienia.
Sąd Okręgowy w Warszawie w dniu 4 lipca 2023 r. ws. XXV C 1064/20 wydał wyrok, w którym ustalił, że umowa kredytu denominowanego (do franka szwajcarskiego) jest nieważna i zasądził w wyniku tego uznania zwrot środków pobranych od kredytobiorców w wysokości bliskiej żądanej, w oparciu o teorię dwóch kondykcji.
Tym razem Sąd uwzględnił zarzut zatrzymania, nie przekonało Sądu twierdzenie, że pozwany bank posiadał inny instrument, które bezpośrednio zaspokajał jego roszczenie – oświadczenie o potrąceniu, z którego jednak on nie skorzystał.
Argument ten podniesiono w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 17 marca 2022 r. (II CSKP 474/22), nawet mimo uznania, że umowa kredytu jest umową wzajemną:
Po czwarte, nie budzi wątpliwości możliwość zastosowania prawa zatrzymania, gdy świadczenia stron nie są jednorodzajowe. Uwzględnienie zarzutu zatrzymania zgłoszonego w toku procesu oznacza konieczność zawarcia w wyroku stosownego zastrzeżenia, jak to uczynił Sąd Apelacyjny, a więc że spełnienie przez pozwanego świadczenia będzie uzależnione od jednoczesnego spełnienia świadczenia wzajemnego przez powoda lub powód zabezpieczy roszczenia pozwanego o zwrot świadczenia. Jeżeli jednak obie strony są zobowiązane do wzajemnego spełnienia świadczeń pieniężnych, w kodeksie cywilnym przewidziano dalej idącą instytucję, a mianowicie potrącenie wzajemnych wierzytelności (art. 498 i n k.c.), skutkiem czego jest umorzenie wierzytelności do wysokości wierzytelności niższej. Sąd Apelacyjny nie rozważył, czy w takiej sytuacji zasadne jest w ogóle stosowanie prawa zatrzymania.
[Pobrano: 297 razy]
