Zwykle duże zainteresowanie zagadnieniem przedawnienia uległo wzmożeniu z uwagi na uchwalenie w dniu 13 kwietnia 2018 r. ustawy o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw, która wprowadziła zmiany mogące zainteresować konsumentów zarówno, gdy podnoszą oni roszczenia, jak i będących w sytuacji, gdy roszczenia są kierowane przeciwko nim.
W tej notatce omawiam te zmiany z perspektywy kredytobiorcy, który zamierza podnieść roszczenia z umowy kredytu indeksowanego lub denominowanego.
Ustawa z 13.04.2018 r. zmienia przepis art. 118 k.c. zawierający podstawowy termin przedawnienia w ten sposób, że skraca terminu przedawnienia z 10 do 6 lat:
„Art. 118. Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi sześć lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Jednakże koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata.”
W konsekwencji, uległ zmianie również art. 125 § 1 k.c.:
„Art. 125 § 1. Roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd, przedawnia się z upływem sześciu lat. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenie okresowe należne w przyszłości przedawnia się z upływem trzech lat.”
W chwili obecnej najbardziej interesuje kredytobiorców, którzy zawarli umowę dawniej niż 6 lat temu, czy powyższa zmiana oznacza, że część ich roszczeń ulegnie automatycznemu przedawnieniu po wejściu w życie tej ustawy?
Odpowiedź na to pytanie znajduje się w przepisach przejściowych.
Co do zasady do roszczeń powstałych przed dniem wejścia w życie ustawy z 13.04.2018 r. i w tym dniu jeszcze nieprzedawnionych stosuje się od dnia wejścia w życie tej ustawy przepisy Kodeksu cywilnego w brzmieniu nadanym tą ustawą (art. 5 ust. 1).
Jednakże, art. 5 pkt 3 ustawy stanowi:
„3. Do przysługujących konsumentowi roszczeń powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i w tym dniu jeszcze nieprzedawnionych, których terminy przedawnienia są określone w art. 118 i art. 125 § 1 ustawy zmienianej w art. 1, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.”
Zatem, tytułem przykładu, oznacza to, że jeżeli po stronie kredytobiorcy będącego konsumentem powstało roszczenie o zwrot nadpłaty związanej z ratą kredytową zapłaconą dawniej niż 6 lat od dnia wejścia w życie ustawy, z tym dniem nie ulegnie ono przedawnieniu (nastąpi to w 10-ej rocznicy płatności tej raty).
Natomiast jeżeli chodzi o roszczenie o nadpłatę wynikające z płatności raty, która zostanie dokonana w przyszłości, po wejściu w życie ustawy z 13.04.2018 r., obowiązywać będzie nowy termin przedawnienia wynoszący 6 lat. W praktyce przedawnienie będzie biegło nieco dłużej, tj., do końca roku kalendarzowego, z powodu nowego przepisu – drugiego zdania w art. 118.
Ustawa zasadniczo wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, które nastąpiło w dniu 8 czerwca 2018 r. Wobec tego nowe przepisy o przedawnieniu będą obowiązywały od dnia 9 lipca 2018 r.
Jedynie przepisy zmieniające ustawę z dnia 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych wchodzą w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }