Publikacja uzasadnienia wyroku Sądu Najwyższego w „sprawie szczecińskiej”, II CSK 750/15

Paweł Kawarski        11 stycznia 2017        2 komentarze

Po dłuższym oczekiwaniu cierpliwość moich Czytelników i moja została nagrodzona, bowiem dzisiaj, 11 stycznia 2017 r., Sąd Najwyższy opublikował uzasadnienie wyroku z dnia 8 września 2015 r. w sprawie II CSK 750/15. Sygnalizowałem to orzeczenie w notatce „Kasacja banku oddalona przez Sąd Najwyższy”.

Sąd Najwyższy podzielił większość ustaleń Sądu Apelacyjnego w Szczecinie w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. (sygn. I ACa 16-15), od którego skargę kasacyjną złożył pozwany bank:

– przede wszystkim ustalenie, że nie doszło do skutecznego wypowiedzenia umowy kredytowej (gdyż zostało wysłane przez bank na niewłaściwy adres), oraz

– potwierdzenie, że powoływane przez kredytobiorcę postanowienia umowy o kredyt (§ 7 ust. 1 oraz § 11 ust. 4) stanowią niedozwolone postanowienia umowne.

W odniesieniu do drugiego zagadnienia warto zacytować ustalenia Sądu, w których zakwestionował zarzuty banku przeciwko rozstrzygnięciom sądów niższych instancji:

„Pozwany nie zakwestionował, że postanowienia te w odniesieniu do wskazanych kursów CHF nie były przedmiotem negocjacji przez strony umowy, a tym samym, że kredytobiorcy mieli wpływ na określenie rozmiaru tego kursu. Nie zaprzeczył także, że kredytobiorcy nie zostali poinformowani jakie czynniki wpływały na rozmiar kursu. Nie doszło zatem do indywidualnego uzgodnienia postanowień umowy mających istotne znaczenie dla określenia wysokości ich zobowiązania. Pozwany nie przedstawił żadnych argumentów, które mogłyby podważyć stwierdzenie obu Sądów o niedozwolonym charakterze tych zapisów umowy i wiążącej mocy w sprawie wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 27 grudnia 2010 r., stosownie do art. 47943 k.p.c. w brzmieniu obowiązującym do dnia 16 kwietnia 2016 r. [Chodzi tu o wyrok wydany przez Sąd Okręgowy w Warszawie Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, sygn. akt XVII AmC 1531-09.] (…) Pominięte zostały przez pozwanego wywody Sądów odnoszące się do arbitralnego charakteru określania zobowiązania kredytobiorców i braku możliwości kontrolowania przez nich wyznaczanej wysokości miesięcznych wpłat.”

Odwoływanie się do powszechnej praktyki ustalania kursów CHF w tabelach banków, które miały charakter rynkowy nie mogło wpłynąć na zmianę stanowiska, że warunki spłaty kredytu nie zostały indywidualnie ustalone. Kredytobiorcy byli zobowiązani do dostosowania się do kursu pozwanego, nie mogli korzystać z waluty nabytej poza nim. Stwierdzenie zawyżenia kursu mogłoby być dokonane po przeprowadzeniu analizy sposobu ukształtowania go.

Nie zostało także odparte twierdzenie powódki, że niedopuszczalne klauzule jako sprzeczne z dobrymi obyczajami rażąco godziły w jej interesy, pozbawiając ją wpływu na określenie rzeczywistego obciążenia spłatą kredytu. Nie miało znaczenia dla rozstrzygnięcia powoływanie się przez pozwanego na korzystniejsze indeksowanie kredytu walutą niż złotymi w latach 2002 do 2012, wobec wyboru tego kredytu.

Konsekwencją ustalenia, że umowa obejmuje niedozwolone klauzule było przyjęcie, że strony nie są nimi związane, co następuje ex lege ze skutkiem ex tunc. W ich miejsce wchodzą odpowiednie przepisy dyspozytywne albo uzgodnienia dokonane przez strony. W pozostałym zakresie strony są związane umową.

Nie doszło także do naruszenia przez Sąd Apelacyjny przepisów art. 65 w związku z art. 56 i 354 k.c. Objęte nimi kwestie odnoszą się do zasad wykładni umowy, skutków wywieranych przez czynność prawną oraz sposobu wykonywania zobowiązania przez dłużnika, nie przewidują obowiązku sądu ustalania treści postanowień umowy, które powinny zastąpić te objęte stwierdzeniem niedopuszczalności. Nie ma podstaw do przyjęcia, że niedokonanie tego stanowi o nierozpoznaniu istoty sprawy. Zakres rozpoznania obejmował rozstrzygnięcie, czy były podstawy do wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego w odniesieniu do wskazanej w nim wierzytelności.”

Polecam lekturę tych i pozostałych zagadnień rozważanych przez Sąd Najwyższy.

Jeżeli chcesz skorzystać z pomocy prawnej, zapraszam Cię do kontaktu:

tel.: +48 600 042 143e-mail: pawel@kawarski.com

{ 2 komentarze… przeczytaj je poniżej albo dodaj swój }

Kuba 28 stycznia, 2017 o 22:46
Kuba 30 stycznia, 2017 o 19:46

I wyczerpujący komentarz do tego ważnego wyroku napisany przez „frankowicza” dogłębnie analizującego ten temat od wielu miesięcy:

http://styczynski.blogspot.com/2017/01/mecenas-krzysztof-orski-pokaza-jak.html

https://plus.google.com/+RyszardStyczynski

Odpowiedz

Dodaj komentarz

Poprzedni wpis:

Następny wpis: