W dniu 20 czerwca 2018 r. Sąd Najwyższy w składzie 7 sędziów podjął uchwałę w postępowaniu o sygn. akt III CZP 29/17:
„Oceny, czy postanowienie umowne jest niedozwolone (art. 385[1] § 1 k.c.), dokonuje się według stanu z chwili zawarcia umowy.”
Uchwała ta została podjęta w odpowiedzi na wniosek Rzecznika Finansowego z dnia 3 kwietnia 2017 r. o podjęcie uchwały mającej na celu rozstrzygnięcie istniejących w orzecznictwie sądów rozbieżności co do wykładni prawa w odniesieniu do zagadnienia związanego z przesłankami nieuczciwego (abuzywnego) charakteru postanowienia (warunku) umowy i pojawiających się wątpliwości, czy na podstawie art. 3851 i 3852 k.c. badanie w kontroli incydentalnej, przesłanek zgodności z dobrymi obyczajami i rażącego naruszenia interesów konsumenta dokonywane jest według stanu z chwili zawarcia umowy, czy też ocena ta dokonywana jest z uwzględnieniem sposobu stosowania (wykonywania) badanego postanowienia.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 2018 r. (III CZP 29/17) jest nie tylko zgodna z prawem, ale stanowi potwierdzenie prawidłowości licznych orzeczeń, w których sądy zajęły podobne stanowisko. Uchwała powinna ułatwić dochodzenie roszczeń konsumentów, szczególnie w stosunku do banków podnoszących twierdzenia, że stosowane przez nich kursy były kursami rynkowymi, co stanowi odwołanie się do wykonywania umowy, niezależnie od tego, że twierdzenie to nie odpowiada faktycznemu stanowi rzeczy.
Strona internetowa Sądu Najwyższego publikuje również uzasadnienie uchwały.
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }